Euse
Quercus ilex
Fagaceae
Àutri noum : Chaine-verd, Euve, Eusin, Aglanié, Léuse.
Noms en français : Chêne-vert, Yeuse.
Descripcioun :Es-ti necite de presenta l'éuse ? Si fueio persistènto soun proun chanjadisso seguènt que s'atrobon à l'oumbro vo au lume. La meiouro marco èi lou dessouto cubert de fèutre blanc.
Usanço :I siècle passa èro proun utilisa coume bos de caufage e peréu pèr faire de carboun (carbouniero). Lis aglan èron acampa pèr nourri li porc e li lapin. Dóu tèms de la guerro de quaranto, èron griha, moulina, e servien coume cafè.
Port : Aubre
Taio : Pancaro entresigna
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Pancaro entresigna
Cicle bioulougico : Pancaro entresigna
Gènre : Quercus
Famiho : Fagaceae
Ordre : Fagales
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Garrigo
Estànci :
Pancaro entresigna
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Quercus ilex L., 1753
Ardèno(-d'autouno)
Odontites vernus
Orobanchaceae Scrophulariaceae
Noms en français : Odontite tardif, Euphraise tardive.
Descripcioun :Aquesto ardèno, planto de l'an, trachis dins li prado un pau umido, o en ribo d'aigo, e flouris à l'autouno. Coume lis àutri Odontites es uno planto à mita parasito emé de clouroufilo. Es eisa de la recounèisse qu'èi la souleto, au nostre, à èstre roso. Peréu n'i'a qu'uno subsp., la serotinus.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Grando erbo
Taio : 10 à 100 cm
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Odontites
Famiho : Orobanchaceae
Famiho classico : Scrophulariaceae
Ordre : Lamiales
Coulour de la flour :
Roso
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 1 à 1,5 cm
Flourido :
Estiéu - Autouno
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Ribiero
- Prado umido
Estànci : Termoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Éurasiatico
Ref. sc. : Odontites vernus (Coss. & Germ.) Corb., 1894